potrafił całować Camryn do utraty tchu, ponieważ czul do niej

krzewy róż obsypane bladożółtymi kwiatami oraz różnobarwne
Mój najdroŜszy dzienniku, mam straszny mętlik w głowie. Kobieta we mnie
- W porządku? - spytał niskim głosem.
- Tylne wejście!
że nie mogę dłużej zaprzeczać temu, co do ciebie czuję.
- No cóż, zauważyłam, że nosi jedwabne pończochy. Jaka guwernantka może sobie na to pozwolić? A szal, który miała na sobie zeszłego wieczora? Czysty jedwab, i to bynajmniej nie z tych najtańszych.
- Proszę do mnie przyjść, jeśli będzie pani miała jakiekol¬wiek problemy - odparł krótko. Nastąpiła chwila ciszy. Markiz podniósł pióro i długo obracał je między palcami. - Wydaje mi się, że nasza znajomość rozpoczęła się dość niefortunnie - odezwał się w końcu. - Chciałbym panią przeprosić za moje zachowanie i wszystkie niesłuszne podejrzenia, panno Stoneham.
Czerwono-biały T-shirt wsunęła w spodenki, co podkreślało smukłość jej talii i

chcesz, mogę rzucić pracę w studiu.
- Teraz kaŜdy pocałunek moŜe być groźny - oznajmiła.
- Referencje, panno Baverstock? Nie bardzo rozumiem.
wychodził z rancza rano, zanim wstała, a wracał, gdy był pewien, Ŝe juŜ śpi. Do Eriki
którzy pogrążeni byli w rozmowie. Camryn miała na

Było to wszystko aż nazbyt ckliwe i wzruszające, ale rodzice nie mieli
światło w przedpokoju. Wyszli na zewnątrz, Milla zamknęła za sobą
oddawała mu przywilej prowadzenia. Jej pozostawało tylko
wiedziała, że Diaz kręci się po cmentarzu. Ale teraz nie mówił jej w
ramionom, pozwalając, by dodały jej sił. Było jeszcze tyle do
pocieszające, tak samo zresztą jak pozornie swobodna i zrelaksowana
nic o nim nie wiedziała. Nie była nawet pewna, jak naprawdę Diaz ma
tak celnie jak przedtem. No i nie mógł już wmieszać się w tłum: każdy
115
tam pielęgniarki - blondynka w średnim wieku i dziarska brunetka -
zaszczycił ich przelotnym spojrzeniem, by szybko wrócić do swoich
troje interesantów czekało na spotkanie z Ellin. Potem oglądali
nadepnął mu na odcisk. Mówiono, że płynie w nim aztecka krew.
otworzył drzwi po jej stronie i pomógł wysiąść, łapiąc Millę w pasie.
na dół po schodach do pokoju, gdzie teraz sypiał. Z westchnieniem